ورق‌های روغنی را بر اساس آلیاژ به کار رفته در آن‌ها (درصد کربن، منگنز، سیلیسیوم، فسفر، گوگرد، کروم و …) و همینطور عملیات حرارتی صورت گرفته برای ساختشان به سه دسته زیر طبقه بندی می‌کنند. البته انواع دیگری از ورق های روغنی وجود دارد که میتوان دو مورد پرکاربرد ورق های ضد سایش (EK2)و ورق های ضدزنگ (QSTE) را از میان آنان نام برد.
بدلیل نوسانات بازار، جهت استعلام قیمت با واحد فروش تماس بگیرید
انواع ورق های روغنی
ورق‌های روغنی را بر اساس آلیاژ به کار رفته در آن‌ها (درصد کربن، منگنز، سیلیسیوم، فسفر، گوگرد، کروم و …) و همینطور عملیات حرارتی صورت گرفته برای ساختشان به سه دسته زیر طبقه بندی می‌کنند. البته انواع دیگری از ورق های روغنی وجود دارد که میتوان دو مورد پرکاربرد ورق های ضد سایش (EK2)و ورق های ضدزنگ (QSTE) را از میان آنان نام برد.
ورق معمولی ST12
پرکاربردترین ورق روغنی است و برای انواع سازه ساختمانی یا صنعتی استفاده می‌شود. میتوان این نوع ورق را که به ورق های کششی معروف هستند، تا ۴۵ درجه خم کرد. از مزیت‌های این نوع ورق روغنی، میتوان به تاریخ انقضای بالای آن که تا ۱۸ ماه است، اشاره کرد.
ورق نیمه کشش ST13
این نوع از ورق در سازه های صنعتی و غیرصنعتی با پرسکاری در عمق کم مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محصول که به آن ورق نیمه کششی یا نیمه کشسانی هم می‌گویند، تا ۹۰ درجه می‌تواند خم شود وتاریخ انقضای آن حداکثر ۸ ماه است. این ورق قابلیت جوشکاری خوبی دارد.
ورق فوق کشش ST14
این ورق به دلیل داشتن ساختاری انعطاف پذیرتر نسبت به ورق های روغنی دیگر، در صنایعی مثل خودروسازی که پرسکاری عمیق درآن‌ها صورت می‌گیرد، کاربرد دارد. این محصول می‌تواند به طور کامل تا شود و تاریخ انقضای آن ۸ ماه است.
مشخصات ورق روغنی
عملیات حرارتی صورت گرفته روی ورق های روغنی، ویژگی‌های این ورق ها را از ورق های نورد گرم کاملا جدا کرده است. خواص مکانیکی ورق های روغنی که مقاومت بیشتر در برابر کشش و درنتیجه گسیختگی را ایجاد کرده، این ورق ها را در صنایعی مثل خودروسازی و ساخت لوازم خانگی پرکاربرد کرده است. ورق سیاه مواد اولیه تولید ورق های روغنی است. ورق های روغنی طی عملیات حرارتی نورد سرد، خواص مکانیکیشان تغییر کرده و نسبت به ورق های سیاه شکل پذیرتر می‌شوند. علاوه بر این، مقاومت در برابر کشش آن‌ها ۲۰ درصد افزایش می‌یابد.
از سویی دیگر این عملیات حرارتی باعث می‌شود که سطح ورق صاف‌تر، یکنواخت‌تر و باکیفیت‌تر شود. همین کیفیت سطحی ورق‌های روغنی آن‌ها را تبدیل به بهترین مواد اولیه برای ساخت ورق‌های گالوانیزه و رنگی کرده است. به طور کل میتوان گفت در صنایعی که تنها خواص مکانیکی اهمیت دارد و شکل ظاهری مدنظر نیست، استفاده از ورق‌های سیاه اولویت دارد چرا که قیمت آن‌ها به نسبت به ورق روغنی بسیار پایین‌تر است.
اما در صنایعی مثل خودروسازی و ساخت لوازم خانگی که شکل ظاهری بدنه و همینطور شکل پذیری اهمیت فراوانی دارد، استفاده از ورق های نورد سرد لازم است. از این ورق ها در ایجاد فرم‌های ظریف با دقت بالا استفاده می‌شود. علاوه بر این، مقاوت بالای این ورق ها در برابر کرنش باعث شده که پس از ساخت، ویژگی‌های خود را حفظ کرده و دچار تغییر شکل نشوند.
ضخامت ورق روغنی
دستگاه های نورد سرد معمولا ضخامت سنج‌هایی در بخش خروجی محصول دارند. غلتک‌های این دستگاه‌ها طوری طراحی شده که میتوان حرکت ورق را در آن‌ها معکوس کرد. به این ترتیب که اگر ضخامت فولاد به حد مورد نظر نرسیده بود، فولاد دوباره حرکت معکوس انجام دهد و با نزدیک‌تر شدن غلتک‌ها، ورق به ضخامت لازم برسد. این روند آن‌قدر تکرار می‌شود که ضخامت مورد نظر به دست آید. بعضی دستگاه‌ها نیز به این صورت هستند که می‌بایست دوباره ورق از ابتدا وارد دستگاه شود و با نزدیک شدن غلتک ها، دوباره فرآیند نازک کردن ورق انجام گیرد.
معمولا هر بار عبور از میان غلتک‌ها، ضخامت را بین ۵۰ تا ۹۰ درصد کاهش می‌دهد. با توجه به نیروهای فشرده کننده و اصطکاک میان سطوح، دمای سطح ممکن است به بیش از ۲۵۰ درجه برسد، در نتیجه برای خنک کردن سطح نیاز به یک عامل خنک کننده است که معمولا از روغن یا آب استفاده می‌شود. ضخامت ورق روغنی می‌تواند بین ۰.۱۲ تا ۳ میلیمتر باشد. البته اندازه های استاندارد آن ۰.۳۵ تا ۳ میلیمتر است.
